Δεν υπάρχει εύκολο μέτρο σύγκρισης για το συγκριτικό κόστος μεθόδων κατασκευής ενός κτιρίου. Εξαρτάται πάντα από παράγοντες όπως το είδος, ο τόπος, τα υλικά, το budjet του πελάτη, η σχέση με τον πελάτη, εποχικά μακροοικονομικά δεδομένα και τέλος ο σχεδιασμός, αρχιτεκτονικός και στατικός, η ποιότητα των υλικών και φυσικά η εργολήπτρια εταιρία και οι απαιτήσεις της. Το μόνο βέβαιο πάντως είναι πως ο χάλυβας κάνει ότι δεν μπορεί το μπετόν και όχι το αντίστροφο.

Ζητούμε συγνώμη αν θα στεναχωρήσουμε πολλούς αλλά στη σχέση εργολήπτη - εργοδότη τις περισσότερες φορές δίκιο έχει ο εργολήπτης ως ο συντριπτικά καλύτερος γνώστης του αντικειμένου. Ακόμα και στην συχνή εκείνη περίπτωση όπου ο εργολάβος έβλαψε τον εργοδότη του από σφάλμα ή από πρόθεση, υπάρχουν πολλοί νομικοί και οικονομικοί τρόποι για να επιλέξει ο επίδοξος ιδιοκτήτης ενός κτιρίου ώστε να καλυφθεί εκ των προτέρων.

Ο μύθος εδώ δεν είναι απλά αυτή η σκέψη. Ο μύθος έγκειται στο ότι πολλοί μηχανικοί και εργολάβοι προσπαθούν να πείσουν έναν πελάτη που πιστεύει σε τέτοιες δοξασίες. Έχουν ακουστεί κατά καιρούς διάφορες ανοησίες περί ραδιενέργειας και χάλυβα η περί πεδίων ηλεκτρομαγνητικών είτε ακόμα και για προβλήματα στα ηλεκτρολογικά του κτιρίου και κανείς ποτέ δεν αναρωτήθηκε το αυτονόητο: Γιατί δηλαδή δεν ακούγονται τα ίδια για τα μπετοσίδερα τα οποία σαν μάζα είναι βαρύτερα στη συμβατική οικοδομή (140 κιλά ανά κυβικό και πλέον σε νέα κτίρια). Αν ψάξετε καλύτερα στο διαδίκτυο στην αγγλική γλώσσα θα δείτε ότι όλα αυτά είναι ήδη ανέκδοτα σε άλλες αναπτυγμένες χώρες.

Το αντίθετο συμβαίνει. Τα μεταλλικά κτίρια αποτελούν τον γνωστό στους φυσικούς "κλωβό" που απωθεί τους κεραυνούς ακριβώς όπως τα αυτοκίνητά μας. Υπάρχει μια θεωρία που οδήγησε στην επιβολή της μόνωσης των κτιρίων (βιομηχανικών) από κεραυνούς με θεμελειακή γείωση χαμηλού κόστους αλλά ακόμα και η θεωρία αυτή ελέγχεται για την εγκυρότητά της (θεωρία φίλμ νερού λίγο πριν την εκχείλιση στις υδρορροές κατά τη νεροποντή και έλξη κεραυνών). Η χρήση αλεξικέραυνου ωστόσο ενδείκνυται όσο ακριβώς ενδείκνυται και στα συμβατικά κτίρια κυρίως σε πολύ ψηλά κτίρια.

Οι βίδες φέρουν τεράστια ροπή μέσω των παξιμαδιών που μετατρέπεται σε οριζόντια και κάθετη διατρητική δύναμη και με τη βοήθεια των περικοχλίων και των ροδελών είναι πρακτικά αδύνατο πλην περιπτώσεων πολύ μεγάλων σεισμών -που σπανίως απαντώνται στον ελληνικό χώρο- να χαλαρώσουν παρά μόνο αν δεν βιδωθούν.
Στα βιομηχανικά κτίρια ακόμα και η παραμικρή χαλάρωση είναι εμφανής αντίθετα με αυτά με οπλισμένο σκυρόδεμα.

Αυτή η ελαστικότητα είναι αυτό που τελικά μας σώζει σε ένα μεγάλο σεισμό. Καλύτερα να κουνιέται το κτίριο παρά να κοπεί (διατρηθεί) από το βάρος και την ψαθυρότητα του υλικού με τα γνωστά θλιβερά αποτελέσματα.

Ο σκελετός είναι πλήρως προστατευμένος απολύτως από την υγρασία με τις τοιχοποιίες ξηράς δόμησης και δεν έχει καμία απολύτως φθορά με την πάροδο του χρόνου ακόμα και σε περιοχές παραθαλάσσιες ή παραλίμνιες.

Ο μύθος εδώ δεν είναι απλά αυτή η σκέψη. Ο μύθος έγκειται στο ότι πολλοί μηχανικοί και εργολάβοι προσπαθούν να πείσουν έναν πελάτη που πιστεύει σε τέτοιες δοξασίες. Έχουν ακουστεί κατά καιρούς διάφορες ανοησίες περί ραδιενέργειας και χάλυβα ή περί πεδίων ηλεκτρομαγνητικών είτε ακόμα και για προβλήματα στα ηλεκτρολογικά του κτιρίου και κανείς ποτέ δεν αναρωτήθηκε το αυτονόητο: Γιατί δηλαδή δεν ακούγονται τα ίδια για τα μπετοσίδερα τα οποία σαν μάζα είναι βαρύτερα στη συμβατική οικοδομή λόγω των αυστηρών κανονισμών. Αν ψάξετε καλύτερα στο διαδίκτυο στην αγγλική γλώσσα θα δείτε ότι όλα αυτά είναι ήδη ανέκδοτα σε αναπτυγμένες χώρες και φυσικά η ευρεία διάδοση του χάλυβα στο εξωτερικό θα πρέπει να μας προβληματίσει. Δεν νοιάζονται μήπως για την υγεία τους όσο εμείς;

Το αντίθετο συμβαίνει.Τα μεταλλικά κτίρια αποτελούν τον γνωστό στους φυσικούς "κλωβό" που απωθεί τους κεραυνούς ακριβώς όπως τα αυτοκίνητά μας (αλήθεια αναρωτήθηκε κανείς πριν κατηγορήσει το χάλυβα γιατί δεν πλήττει κεραυνός τα αυτοκίνητα;).

Στα βιομηχανικά κτίρια ακόμα και η παραμικρή χαλάρωση είναι εμφανής αντίθετα με το οπλισμένο σκυρόδεμα όπου υπάγεται στο (ανύπαρκτο) φιλότιμο του υλικού αυτού να μας κάνει τη χάρη να κρατήσει τις ιδιότητες του σε όλη τη μάζα του και να μην έχει ρωγμές σε μεγάλο ποσοστό. Στις κατοικίες και τα πολυώροφα συνίσταται κάλυψη με ξηρά δόμηση για αποφλοίωση και οπτικό έλεγχο στοιχείων και συνδέσεων μετά από σεισμούς εξαιρετικά μεγάλης έντασης.

Αυτή η ελαστικότητα είναι αυτό που τελικά μας σώζει σε ένα μεγάλο σεισμό. Καλύτερα να κουνιέται παρά να κοπεί (διατρηθεί) το κτίριο από το βάρος και την ψαθυρότητα του Ο.Σ. με τα γνωστά θλιβερά αποτελέσματα.

Ως εταιρία προτιμούμε συνήθως την πρώτη μέθοδο. Η δεύτερη μέθοδος κοστίζει περισσότερο αλλά απαιτεί μικρότερο σχετικά χρόνο κατασκευής, ιδίως για πολυώροφα. Ζητήστε μας το pdf που αναλύει συγκριτικά τις δύο μεθόδους

Ποτέ. Μάλιστα δεν κατασκευάζουμε ούτε τον σκελετό κτιρίου που πρόκειται να τοποθετήσει κτιστούς τοίχους για να μην εκτεθούμε ως εταιρία. Η ελαστικότητα του χάλυβα μπορεί να τσακίσει την τοιχοποιία αυτή σε ένα μεγάλο σεισμό. Εξαίρεση αποτελούν μόνο οι τοιχοποιίες πέτρας μεγάλου πάχους και με τη χρήση κατάλληλων αποσβεστήρων κρούσης.

Απολύτως. Είναι οικονομική, υγιεινή, ευπροσάρμοστη, ευμετάβλητη και με πολύ μεγάλη ηχομόνωση. Επιπλέον δεν καλύπτει, λόγω χαμηλού πάχους, τις επιφάνειες που καλύπτει η τοιχοποιία 3Δ.

Μπορείτε να κρεμάσετε πίνακες και ελαφρά αντικείμενα στον σκελετό των γυψοσανίδων.
Για να κρεμάσετε βαρύτερα αντικείμενα (ντουλάπια, λεκάνες κλπ) θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη από πριν, κάτι που είναι πολύ εύκολο, με τοποθέτηση κοιλοδοκών.

Μπορείτε και μάλιστα πολύ πιο εύκολα από το να κρεμάσετε συμβατικούς τοίχους καθώς το πάχος του τσιμεντοσοβά είναι 4-5 εκ. και αυτός είναι ιδιαίτερα ενισχυμένος ενώ σε συμβατικούς είναι 2 εκ. περίπου και μετά υπάρχει τούβλο με οπές συνήθως,

Ησυχάστε. Αντέχουν επαρκώς αλλά οι κλέφτες δεν μπαίνουν από τον τοίχο.